- φάλκης
- Μυθικό πρόσωπο. Ηρακλείδης, γιος του Τημένου και αδελφός της Υρνηθώς. Σύμφωνα με μαρτυρίες του Παυσανία, οι αδελφοί του δολοφόνησαν τον πατέρα τους και ο ίδιος την αδελφή τους, στη διάρκεια της σύγκρουσης με το σύζυγό της Δηιφόντη για την ηγεμονία του Άργους. Αργότερα επιτέθηκε εναντίον της Σικυώνας, με τον ηγεμόνα της οποίας Λακέσταδο συμβασίλευσε. Όπως λέγεται, ο Φ. έχτισε στη Σικυώνα ναό της Ήρας Προδρομίας.
* * *ο, ΝΑνεοελλ.ναυτ. το σύνολο τών τεμαχίων τα οποία ενώνονται μεταξύ τους και μαζί με την στείρα σχηματίζουν το προεξέχον τμήμα τής πλώρης τών ιστιοφόρων σκαφών και μερικών ατμοπλοίων το οποίο σχίζει το νερό κατά τον πλου, κν. ταλιαμάςαρχ.1. ναυτ. ξύλο καρφωμένο στην τρόπιδα τού πλοίου2. ως κύριο όν. ό ΦάλκηςΗρακλείδης, βασιλιάς τής Σπάρτης, γιος τού Τημένου, αδελφός τής Υρνηθούς, τού Κείσου, τού Κερύνη και τού Αργαίου.[ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος αβέβαιης ετυμολ. Έχουν προταθεί οι συνδέσεις τού τ. με την λ. φάλαγξ ή με τα λατ. falx «δρεπάνι» και flecto «κάμπτω, λυγίζω»].
Dictionary of Greek. 2013.